سرجوخـــه بدون جوخــــه آتش!
 |
زیباترین سرود در دوشنبه شبِ آلیانتز توسط آنخل دی‌ماریا در زمین سروده شد؛ او خوش‌آواز و چشم‌نواز در میدان پَرگشود و در نهایت نیز صلیبش را فروتنانه بر دوش کشید و از زمین خارج شد. بی‌شک بخش قابل‌توجهی از درخشش دوشان ولاهوویچ در مقابل ساسوئولو مدیون هنرنمایی این ستاره آرژانتینی یووه بود. دوشنبه شبِ پیش‌رو اما این دوئت با نبود دی‌ماریا نواخته نخواهد شد و این برای هوادارانی که مجذوب اجرای ارکستر هفته پیش بودند باعث نگرانی و البته دل‌ریش کننده است.
دَبلِ فصل قبلِ آلواریتو در مقابل سمپدوریا در یادمان مانده، درخشش کیه‌زا و گره‌گشایی‌های گاه و بی‌گاه جواهر نیز فراموش‌مان نشده اما حقیقت این است که نگران تنها ماندن ولاهوویچ در لوئیجی فِراری هستیم. می‌توانیم امیدوار باشیم با بنزینِ کوستیچ و کوادرادو هم ماشینِ گل‌زنیِ دوشان خاموش نخواهد شد، حتی می‌توانیم نیمچه حسابی نیز روی کین باز کنیم اما در نهایت همه‌ی اینها تنها یک خیال خام بیش نخواهد بود.
دوشان ولاهوویچ یکی از کلیدی‌ترین عناصر یوونتوسِ فعلی است اما به نظر می‌رسد به تنهایی نمی‌توان توقعات آنچنانی از او داشت؛ دست‌کم فعلاً نمی‌توان. یوونتوس محکوم به تنها نگذاشتن ولاهوویچ در نوک پیکان هجومی‌اش است؛ ستاره جوان بیانکونری هرگز نباید در جلوترین نقطه زمینِ حریف تنها گذاشته شود. هر قدر او تنها‌تر، آسیب و ناکامی یووه محتمل‌تر خواهد بود.
ارسالی از جامعه ی مجازی هواداران باشگاه یوونتوس در ایران
